Vertrek naar Hato airport Curacao

Zaterdag 20 juni We vertrekken.

Eindelijk na dagen lang aftellen vertrokken we om kwart 8 voor richting Schiphol. We konden vrij snel inchecken, nog even de medische papieren laten controleren en daarna door de Douane. Tijd voor een heerlijke kop koffie en een muffin. Nog even shoppen en om half 12 moesten we ons bij de gate melden. We vlogen met een Boeing 747, zo eentje waar ruim 400 mensen in kunnen en die daar dan ook daadwerkelijk inzaten. Dus een volle bak. Helaas was er een technisch mankement aan het vliegtuig wat eerst gemaakt moest worden. Hierdoor zaten we al bijna 2 uur in het vliegtuig voordat we de lucht ingingen. Uiteindelijk om 14.10 uur kreeg de piloot groen licht. We zaten 2 aan 2 en met naast ons nog een medereiziger. En die hebben het geweten dat we aan board zaten. Rick moest vaak plassen, Mitch vond het nodig om zijn eten uit te spugen. (gelukkig wel in zo'n kotszakje!). Dus opstaan wachten in het gangpad en weer gaan zitten. Verder hadden we dit keer geen t.v. schermen in de stoelen voor ons, dus dat betekende veel spelletjes spelen, lezen en muziek luisteren. Eerst nog een tussenlanding op Sint Maarten, een uur wachten en daarna uiteindelijk naar Curaçao. Het laatste uur viel Mitch uiteindelijk in slaap (het was inmiddels een uurtje of 11) en Rick het laatste half uur. We waren inmiddels zo'n 12 uur onderweg. Op Curaçao stonden we dus met een slapend kind dat niet echt meer wakker wilde worden. Dan duurt het wachten bij de douane weer erg lang. Ook onze tassen kwamen als laatste uit het vliegtuig. Uiteindelijk vertrokken we rond 2 uur in de nacht naar het hotel. Dat ging gelukkig snel. O ja, horloges moesten ook nog 6 uur teruggezet worden, dus ineens was het weer zaterdagavond 8 uur. Na het inchecken kregen we direct de papieren van het CDTC en jawel hoor, mitch krijgt zijn therapie van 10.30 tot 12.30 uur De perfecte tijd!! Rick van 9.00 tot 12.00 uur kidsclub, dat betekent dat we iedere middag vrij te besteden hebben. Uiteindelijk gingen we om 21.30 uur doodmoe ons bed in. maar de jongens waren door hun oververmoeidheid niet stil te krijgen, Na veeel geluid en gelach was het om 10 uur rustig in de kamer. Vanochtend om 5 uur was Mitch weer wakker, dus we moeten nog even wennen aan het tijdsverschil. Om 8 uur heerlijk ontbijtje op bij Hemmingway (op het strand, wat kun je je nog meer wensen!) en daarna naar het nieuwe zwembad van het hotel. Onze energie van gisteren er maar uit gezwommen en nu zijn de boys aan het spelen in ons bekende kleine zwembad bij Nemo. Kortom het worden volgens mij weer heerlijke weken.