zondag 5 juli 2009

We zijn gestrand op Curacao

Na de 2 heerlijke weken wordt ons avontuur ongewild verlengd. Gisterenavond gewoon vertrokken richting Amsterdam. Maar helaas een noodlanding moeten maken op Puerto Rico. Ze dachten dat er brand was ontstaan in de staartmotor. Gelukkig was dit niet het geval, maar de sensor die de brand aangaf moest wel gemaakt worden. Ruim 5 uur in een heet toestel gezeten, zonder airco. Uiteindelijk kregen we groen licht, maar vanwege het tijdsverlies mochten de piloten niet meer naar Amsterdam doorvliegen. Dus we gingen terug naar Curacao. Vanochtend om half 7 stonden we weer op het vliegveld Hato. Daar in een ongeorganiseerde rij wachten voor een hotelvoucher. Ruim 2 uur later op weg naar het Hilton. Daar even kunnen slapen, douchen en eten. Rond 16.00 uur kregen we bericht dat we om 18.00 uur opgehaald zouden worden voor vertrek naar Amsterdam. Op het vliegveld aangekomen kregen we de melding dat de vlucht gecanceld was. We moesten weer in de rij voor een nieuwe hotelvoucher. Een grote ellende op het vliegveld, iedereen boos en in tranen. Waarom hadden ze iedereen laten komen, ze hadden ons beter in het hotel kunnen berichten over de nieuwe vertraging. Na een uur weer richting het Hilton. Gelukkig kregen we hetzelfde hotel toebedeeld en uiteindelijk ook weer dezelfde kamer. Morgenavond een nieuwe poging om te vertrekken. Dit keer gaan we echt zegt de bemanning. Maar of we die nog moeten geloven......

vrijdag 3 juli 2009

Stichting Dolfijne therapie hartelijk bedankt

Als laatste willen we de stichting Dolfijne therapie enorm bedanken. Dankzij deze stichting, de medewerkers en de sponsoren hebben we deze reis met de onvergetelijke therapie weer kunnen maken. We willen ze nog wel duizend keer bedanken, maar dan loopt de weblog vast. Dus daarom lieve mensen: EEN DOLFIJNE KNUFFEL EN HARTELIJK BEDANKT. Ga zo door met jullie stichting en we hopen dat er snel voldoende geld binnen komt, zodat velen deze geweldige en leerzame tijd ook mee kunnen maken.

John, Corina, Mitch en Rick Hoosemans


Aan iedereen die dit leest: Wensen jullie een ander kind ook zo'n onvergetelijke tijd, kijk dan op de website van de stichting: www.dolfijnetherapie.nl. Uw donaties of giften zijn meer dan welkom.

De laatste therapiedag


Ja, aan alle goede dingen komt een eind. Zo ook deze therapiesessie. Vanochtend was Mitch al op tijd wakker. Hij ging zelf onder de douche en pakte zonder te vragen zijn tas in. Maar natuurlijk was het nog te vroeg om te vertrekken. Eerst maar ontbijten, sommen gemaakt om de pap op te laten eten, iedere hap was een som. Daarna Rick voor de laatste keer naar de kidsclub gebracht. Dit wou er vroeg zijn om Chantal te helpen met al die Duitse kinderen. Nog even met Mitch de krant gelezen en daarna was het zijn beurt. En weer een stuk alleen naar het CDTC gelopen. Daar wachtte een verrassing voor hem. In plaats van te werken op de mat, lag er een schatkaart klaar. Mitch moest op zoek naar de schat. Aan zijn vriend moest hij vragen welke kant hij op moest lopen. Daarna bij de snackbar weer een andere vraag moeten stellen. Uiteindelijk kwamen ze na een vijftal vragen op het strand terecht en daar lag de schat begraven. Dit was natuurlijk een compleet feest voor Mitch.
Rick ging vandaag nog met John snorkelen in de encounter. Maar hij was er wat later dan verwacht. Reden: Rick kwam Ruud van Nistelrooy tegen bij de Dolphin Academy. Natuurlijk even met hem
op de foto en een handtekening gescoord. De tweede al van de vakantie.
Mitch ging vandaag nog lekker zwemmen met Geegee en Mateo en daarna weer alleen met Geegee. Ook het laatste uur was weer heerlijk om te aanschouwen. Toen hij Geegee nog een laatste keer geknuffeld had en echt afscheid had genomen, hebben Gernanda en Mitch Eef nog in het water gegooid. Dat was natuurlijk dolle pret. Als slot kregen we een tropische regenbui op ons dak, alsof iedereen een traan moest laten omdat het nu weer afgelopen was. We kregen weer een fotoboek met prachtige foto's, een dvd en een foto-cd als herinnering van deze mooie weken. Astrid gaat haar aanbevelingen weer mailen, zodat iedereen thuis weer verder met Mitch aan het werk kan. Want hij heeft hier toch weer heel veel geleerd en we hopen dat dit thuis verder voortzet. Na de laatste kussen met vochtige ogen iedereen uitgezwaaid en we hopen dat we hier snel terug kunnen komen.
De regenbuien bleven vandaag komen en gaan. Ons laatste diner bij Hemingway moesten we binnen nuttigen. Maar het plafond hield de regen op een gegeven moment niet meer tegen. De jongen waren niet echt happy met die heftige regen en onweer, maar ze hebben hun borden leeg gegeten.
Morgen de laatste dag, dus onze tassen weer inpakken. Nog lekker zonnen en zwemmen en om half 6 worden we opgehaald en naar het vliegveld gebracht. Daarmee komt er echt een eind aan deze heerlijke weken.

Wij willen alle lezers hartelijk bedanken voor hun reacties en e-mails. We hebben er van genoten dat iedereen zo met ons meeleefde. Tot ziens in Nederland.

donderdag 2 juli 2009

Het zit er bijna op


Aan alle goede dingen komt een eind. Morgen is het al weer de laatste therapiedag. Maar we kijken terug op een heerlijke periode. Mitch is vandaag weer alleen naar het CDTC gegaan, dit keer vanaf de boten.Rick en ik waren al bij het CDTC en John liep een stuk achter Mitch aan. Het ging weer goed, maar er liepen mensen van het hotel bij de ingang en die maakten zich zorgen om Mitch. Ze zagen mij in de verte staan en wezen hem de weg. Jammer maar zonder hun hulp was het ook goed gegaan. Tegen de mensen verteld dat het een opdracht was voor de therapie, toen begrepen ze het pas en was ik gelijk geen ontaarde moeder meer.
Gisterenmiddag
met de hotelbus naar Willemstad. Gezellig gewinkeld, nou ja gezellig, de jongens hadden er duidelijk een andere mening over. Maar met genoeg tasjes terug naar het hotel. Vanwege de dag van de Vlag nog wel een optocht gezien met heel veel trommels en een ballonnenparade met kinderen. Terug bij het hotel onmiddellijk het zwembad ingedoken om af te koelen. 's Avonds weer een heerlijke garnalenspies op en een lekkere tilapiafilet. Dat wordt de volgende week weer echt afkicken! Daarna nog een potje gekaart en weer knock out naar bed. Dat tijdsverschil went toch moeilijk.
Vandaag weer gekeken naar de perikelen van Geegee, Mateo en Mitch. En naar de snorkelkunsten van Rick in het kanaal. Dit keer een baracuda, een verpleegsterhaai en en zeeleeuw gezien. De zeeleeuw was ontsnapt uit zijn bassin en lekker in h
et kanaal gaan zwemmen. Maar na zijn escapade hebben ze hem weer snel naar het zeeleeuwenbassin gelokt.
Vanmiddag lekker gezwommen bij het grote zwembad van Lions Dive. Het waaide te hard om op het strand te spelen.
Tot morgen....



woensdag 1 juli 2009

Derde en laatste verhaal van Rick


Maandag was mijn eerste dag voor de junior dolfijn trainers cursus en ik moest er al om 8 uur zijn.
Maandag: heb ik als eerst een encounter gehad een dolfijn ( een encounter is dat je niet met dolfijn zwemt maar dat je gewoon in het water staat ) en daarna heb ik een show van dicht bij gezien. en de hand signalen geleerd.
Dinsdag: heb ik met dolfijnen gezwommen en daarna moest ik vis maken en in de bakken doen
en daarna een show gegeven met dolfijnen. het ging goed en ik had mijn diploma gehaald en daarna moest ik een quiz maken en daarvoor ben ik ook geslaagd.

Woensdag: ben ik met Mitch naar de therapie gegaan en heb ik geholpen op het blauwe platvorm. daar heb ik GeeGee kunstjes laten doen en Mitch geholpen.

en die drie dagen waren geweldig.

groetjes van Rick en alle kinderen van 7b wens ik een fijne schoolreis.

dinsdag 30 juni 2009

De week weer goed begonnen


De eerste twee dagen van de nieuwe week zitten er al weer op. Gisteren heeft Rick de start gehad van de junior trainerscursus. Hij gaat zelf zijn verhaal op papier zetten, maar ik kan al verklappen dat wij erg van hem genoten hebben. Wij waren ontzettend trots op onze junior trainer die met vlag en wimpel geslaagd is.
Mitch heeft de week weer goed
opgepakt en is weer heel geconcentreerd aan het werk gegaan. Het is frappant dat hij anderhalf uur goed aan het werk is zonder zijn concentratie te verliezen. Als er enig moment is dat hij wat afdwaalt dan is één beweging of geluid goed om hem weer bij de les te krijgen. We hopen natuurlijk dat deze concentratie thuis en op school voortgezet wordt. Gisteren hebben we hem niet zien zwemmen, want John en ik hadden een waterbeleveniscursus gegeven door Liza een fysiotherapeute. Even een uur tijd voor elkaar in het water. De één lag op het water te drijven met zijn oren helemaal onder, de ander moest ondersteunen en heel langzaam bewegen. Degene die in het water lag, lag heerlijk rustig en hoorde alleen het ruizen van de golven en de wind. Een aparte gewaarwording. Daarna werden de rollen omgedraaid.
Omdat we al om 8 uur bij de Dolphin Academy moesten zijn, waren we 's middags afgewerkt en hebben we rustig in en om het
zwembad gelegen. Daarna nog even boodschappen doen bij de supermarkt en 's avonds lekker op ons terras wat gegeten. Een potje pesten en jokeren en weer op tijd naar bed.

Vanochtend weer vroeg uit de veren voor de tweede cursus
dag voor Rick. Bij het ontbijt liet Mitch even horen wat hij de afgelopen week geleerd heeft. Zijn lintje van zijn zwembroek was nog los en hij vroeg aan mij: mama wil jij de knoop doen? En ja met het lidwoord erbij. Dat is waar ze de afgelopen week hard aan gewerkt hebben. Nou dan kan de ochtend niet meer kapot als je zo'n zin hoort. Hij zei ook mooie zin hè, Astrid geleerd.
Rick gezien tijdens de dolphinswim, nog even de generale re
petitie van de show gezien en om half 11 de echte show, met veel publiek op de tribune. En weer hartstikke trots op onze zoon. Groot applaus van het publiek toen hij te horen kreeg dat hij geslaagd was. Daarna nog zijn diploma en de dvd opgehaald en dit avontuur was weer ten einde.

Mitch heeft vandaag gewerkt met het juist gebruik van voorzet
sels. En hij heeft zelf het boekje gelezen en zonder te vragen zelf zijn pak aangetrokken zodat hij snel klaar was voor het zwemmen met Geegee. Hij wou vandaag ook zelfstandig naar de therapie, maar omdat ik niemand kon waarschuwen vandaag nog mee gelopen. Afgesproken dat hij morgen alleen mag gaan, voor de kenners vanaf de brug. Hij moet tegen de caissière zeggen dat hij komt zwemmen met Geegee. Astrid zorgt dat ze ruim op tijd bij het afhaalpunt op hem wacht. Wij blijven vanaf de brug kijken of hij zelf naar Astrid loopt. Ik ben benieuwd maar aan de andere kant weet ik bijna zeker dat het hem gaat lukken.
Vanmiddag eerst bijgekomen van de hectische ochtend en daarna weer lekker gezwommen ( en nee het wordt echt niet saai om iedere dag te zwemmen). Vanavond lekker gegeten bij Hemingway en nu naar bed, zodat ze morgen weer fit zijn voor een nieuwe therapiedag met dit keer Rick als hulptrainer en hulptherapeut. Ook dit verhaal krijgt morgen zijn vervolg.

zondag 28 juni 2009

Tweede verhaal van Rick


Gisteren ging ik met een dolfijn zwemmen en mama en papa. De dolfijn waar ik mee zwom heette GeeGee het was een rustige dolfijn ze was lief. Als eerste ging mama in het water en daarna ik en daarna papa. Je mocht veel kunstjes doen met de dolfijn zoals: de dolfijn een high five, kusjes geven, aan haar rugvin trekken en dan ging zij op haar rug liggen en ik pakte haar flippers en scheurde ze met mij door het water. Je mocht ook haar nat spetteren en spetterde zij terug. En op het laatst pakte ik het bodyboard en moest ik in het water liggen en duwde GeeGee mij voor uit. En daarna mocht ik een visje geven en gingen we douchen. En ik voelde me geweldig.

Maandag en dinsdag ga ik naar de dolphin acedemy voor een junior dolfijn trainers cursus daar schrijf ik over een paar dagen nog een stukje over.

Groetjes van Rick

Een heerlijk weekend

Na een week therapie was het gisteren eindelijk zaterdag. De familiezwemdag. We mochten ons om 11 uur melden bij het kantoortje. Marco gaf ons nog de nodige instructies. Daarna flippers passen en een drijfbelt om. Samen met Gernanda naar het dok van Geegee. Ik mocht als eerste in het water. Een stukje zwemmen en Geegee kwam naast me meezwemmen. Wat voelt zo'n dolfijn toch heerlijk zacht en glad aan. Ik blijf het net een gekookt eitje vinden. Na wat rondjes zwemmen, kreeg ik een handshake en mocht ik haar een kus geven. Daarna mocht Rick in het water. Zijn belevenissen zet hij zelf op papier. Als laatste kwam John erbij. Met z'n drieën Geegee over een stok laten springen. Het was weer een prachtig moment. Vorig jaar met Papito gezwommen, de zoon van Geegee. Die was veel wilder. Geegee is veel rustiger en was het zwemmen veel relaxter.

's-Middags met de hotelbus naar Willemstad. Direct naar de overkant (Otrabanda) en daar op zoek naar Kura Hulanda. Een hotel en een
museum gebouwd in de stijl van de oude huisjes van Curaçao. In het museum veel gezien over de slavernij. Een slavenhuisje en een gevangenis. Veel messen en veel kettingen waarmee de slaven aan elkaar waren gekentend. Ook een pak gezien van een beul waar nog bloedsporen op zaten. Tekeningen en verhalen van de Klu Klux clan. Het maakte erg veel indruk bij de jongens. Rick wou er op een gegeven moment zelf vandoor!!
Daarna nog rondgekeken mooie gebouwen met luxe winkels gezien. Maar die waren niet voor onze portemonnee.

Om 5 uur moesten we ons weer melden bij het pleintje waar de bus ons weer kwam ophalen. Maar de pontjesbrug was open omdat er een cruiseboot ging vertrekken. Dan moet je gebruik maken van de Ferry. Maar die lag ook stil vanwege de cruiseboot. Uiteindelijk ging de eerste ferrie weer, maar die was net voor onze neus vol. Wachten op de tweede, maar de klok liep maar door. We dachten echt dat we het niet zouden halen. Twee minuten voor 5 waren we weer aan de overkant. Dat werd dus rennen. Maar Mitch is niet zo'n rennerd. Die riep al gelijk: ik kan niet meer, maar moest wel mee doorrennen. We hadden geluk en waren net op tijd terug voor de bus. Al met al een geslaagde middag in Willemstad. Van de week nog maar een keer terug om te shoppen, maar of de mannen daar blij mee zijn!!!
Vandaag (zondag) lekker rustig aan gedaan. Gebeld met oma en met tante Joos en veel gezwommen en met de bal gespeeld. Zo'n dag dat niets moet en alles mag. Morgen gaan we weer aan de tweede therapieweek beginnen en gaat Rick aan zijn junior dolfijntrainerscursus beginnen. John en ik krijgen morgen een waterbeleveniscursus, een relaxtherapie in het water. Ben erg benieuwd wat er gaat gebeuren. Maar dat lezen jullie morgen weer.

vrijdag 26 juni 2009

De eerste week zit er op.




Vandaag de laatste therapiedag van de eerste week gehad. Mitch deed weer erg zijn best. Dit keer werd er een spel gespeeld waarbij korte woorden en langere woorden moest verzinnen. En dan de lettergrepen klappen. Het was een spel met een kasteel, dus veel moeite hoefde hij niet te doen voor het verzinnen van de woorden. Het boekje werd erg snel gelezen, het pak was ook weer snel aangetrokken. Dus op naar het dok. Daar wachtte weer 2 dolfijnen op hem. Dus weer een feest. Ondertussen ging Rick weer snorkelen, dit keer in het kanaal. Onder de brug zag hij een kleine verpleegsterhaai liggen! Deze haai is tijdens een storm ontsnapt en zwemt nu rustig in het kanaal rond. Maar het idee alleen al, brrrr!!!! Maar Rick roept dan heel stoer, hij doet toch niets!!
Vanmiddag weer lekker gezwommen en een balspel gedaan. Dit keer deed er een Curaçaose jongen mee en
Mitch hield een klein kind bezig met zijn playmobil poppen. Om 4 uur naar de zeeleeuwenshow geweest. Daarna nog even naar een dolfijntraining gekeken van 2 jonge dolfijnen. Nog even gezwommen en daarna heerlijk gegeten. Geroosterde garnalen en tilapiafilet. Het blijft genieten. De hele avond genoten van livemuziek bij Hemingway. En nog wat potjes gejokerd. Rick heeft eindelijk zijn eerste potje gewonnen deze vakantie.
Morgen is het voor ons eindelijk de familiezwem. Dan mogen wij weer ervaren hoe het is om met Geegee te zwemmen. Mitch wordt dan bezig gehouden door Eef. Ze gaan een spel spelen en natuurlijk ook naar ons kijken. Dan zijn de rollen eens een keer omgekeerd.